AYNI
Damların üstüne her gün Güneş doğuyor
Kimi topraktan, kimi tenekeden
Kimi kiremitten, kimi ağaçtan
Hepsine aynı yağmur yağıyor
Aynı bulutların altında
Yağmurun ıslaklığında
Aynı oluyor insan
Damların altında binbir çeşit duygular
Nice özlemler, hasretler
Nice ümitler, umutlar
Farklı olsa da beklentiler
Kimi gözyaşlarını akıtırken
Ağıtlar sıralanır
Kimi kahkahalar atarken
Sevinçler yankılanır
Ayrı kederler, mutluluklar yaşayıp
Gözyaşları akarken
Aynı oluyor insan
Damların yolu ya topraktan ya asfalttan
Kimisi son durak
Kimisi çıkmaz sokak
Yürürken yollarda
Aydınlıkta ya da karanlıkta
Kalabalık ya da tenha
Hızlı ya da yavaş adımlarda
Aynı oluyor insan
Damların altında çeşit çeşit hayatlar
Kimi canlı, kimi soluk
Kimi darda, kimi varda
Hayatın akışında farklı olsa da
Aynı toprağın altında
Dikişsiz, bağsız beyaz bez sarılınca
Aynı oluyor insan
Damsız, çatısız, uçsuz bucaksız topraklar
Sahiplenmiş yaşamı bitkiler, hayvanlar
Ne bir haset, ne de bir küp kavgası
Sakin ve huzurlu damsız diyarlar
Bir gün insan ayak bastığında
Aynı olacak buralar
Damların harcı sudan, kumdan
Elenmiş ya da kazılmış taştan, topraktan
Ev olur, yuva olur
İster saraydan ister barakadan
Yağmur, kar vura vura
Gündüz, gece sıra sıra
Sıcak, soğuk sara sara
Zamanla üstü örtülür yok olur
Toprak olur, toz olur
Kalmaz izi, döner aslına
Bir varmış, bir yokmuş
Aynı insan gibi
Suya İmza
Ömer Faruk Ertem
