DENİZCE ÖĞÜT
Uzak dur sakin limanımdan
Kavgalarını bırak da gel kirli okyanuslarda
Sokulma sinsi sinsi
sessiz gönül denizime
En azından bırak çocuklar
Mutlu olsun sevgi gemisinde
Taşıdığın küfür kıyamet yüklerini
Kabul etmez hiç bir vicdan Kaptanı
Yol bulamazsın kör pusulanla
Dümenin dönmez istesen de nefret yönüne
Ne iskele ne de sancak
Hiç bir yön göz kırpmaz sana
Öfke dalgalarında kaybolur
batarsın masumiyet denizinde
Bırak en azından çocuklar
Mutlu olsun sevgi gemisinde
Yitirirsin yönünü, kaybolursun
Fenerin söner, yıldızlar kararır karanlık gökyüzünde
Aydınlık olmaz sana ruhun körelmişse.
Can yeleğin tutmaz elinden
kabul etmez deniz
Can korkusuyla yüzsen de
can yeleğin hak getire
Deniz sarar seni
ilahi adalet olur dalgalar
Çocuklar bırak en azından
Mutlu olsun sevgi gemisinde
Vefayla ördüğüm halatları
duygu yoksunları bağlayamaz
Kopar sanma urganı
her bir sarımı bin dostun
terleriyle karıldı
Bu bağları fırtına, rüzgar hak getire boranlar koparamaz.
Bırak çocuklar en azından
Mutlu olsun sevgi gemisinde.
Ve Çocuk
Kirletmez yüreğini
Kirlense de eli yüzü
Hiç büyütmez öfkesini
Çünkü çocuktur kalbi
Ve çocuk
Hiç yitirmez sevgisini
Su gibi temiz
Deniz gibi mavidir sevgisi.
Suya İmza
Ömer Faruk Ertem
