Fark ettim ki gözlerde gizlenirmiş
yudum yudum mutluluk ve bir tutam hüzün,
Ateş yakarmış; su boğarmış insanı;
kış gelirmiş ardından güzün.
Ağlasan bile içindeki ıstırabı göstermezmiş aynalar,
Ve bazen bakışlar tercüman olurmuş yüreğe;
gizliden gizliye yanarmış içi közün.
Perdeler kapanırmış akşamları;
kapılar açılırmış vakitlice çalınca,
Yazın ortası da olsa serinlik çökermiş;
kuşlar yuvaya dönermiş gün batınca...
Yolunda bıkmadan çabalayıp gerçekten isterse eğer:
Maksuda erermiş insan; niyet gönülden olunca...
Ali Soysal
