Teknede Yaşayanlar ''Ayben & Atilla Yüksel'' 2. Bölüm

Yazının ilk bölümüne aşağıdaki bağlantıdan ulaşabilirsiniz.

 https://yelkenciningazetesi.com/teknede-yasayanlar-ayben-atilla-yuksel 

İki sene önceki tecrübeden ders alarak Temmuzda yola çıkmayı planlarken bir 15-20 gün kadar kuzeyden sürekli 35-40 knot esen rüzgarların azalmasını bekliyorlar. Güzel bir havada yola çıkıp, çok güzel bir akşam Kos eski limana yanaşıyorlar. Gelgelelim o gece deprem oluyor ve tekne kıçtan beton rıhtıma çarparak hafif şekilde hasarlanıyor. Neyse, çok takılmıyorlar, moralleri bozmuyorlar ve ertesi gün gene yola çıkıyorlar. Bu sefer de Kos’un meşhur “güney köşesinde” rüzgar 7- 8 knot civarı eserken birden 30-40 knota çıkınca tekne broşa kalkıyor. Üs tüste bir deprem ve bir de broş yiyince hele bir durup düşünelim diyerek Kos’da demirliyorlar.

Kaptan havuzlukta dinleniyor

Adada birkaç gün kaldıktan sonra iyi havaları kollaya kollaya, Yunanistan’ın güneyinden geçerek Sicilya’ya varıyorlar. Sicilya daha önce görmedikleri çok güzel bir yer olduğu için birkaç haftayı burada geçiriyorlar ve ardından İspanya’ya doğru yola koyuluyorlar.

Tekne menüsü

Tekne menüsü

Gittikleri bölgelerde özellikle marina ihtiyacı olmadan ekonomik bir şekilde kalabilecekleri yerleri seçmeye özen gösteriyorlar. “Çünkü Akdeniz geçişi biraz masraflı” diyor Atilla Kaptan ve devam ediyor, “Akdeniz’ de rüzgar ya çok var ya da yok. Biz de az rüzgarlı havaları tercih ettiğimiz için yelken ve motor şeklinde yol almak zorunda kaldık.”

Asılı erzak

Yaklaşık 2000 millik yol için 3000 avroluk mazot almışlar. İspanya’ya gelene kadar bulabildikleri demirleme yerleri İspanya’da artık yokmuş ve mecbur kaldıkça marinalara da girmek zorunda kalmışlar. Hatta La Linea’da uzun süre marina dışında demirleyerek direnmişler ama İspanyol sahil güvenliğinin ısrarlarıyla sonunda marinaya da girmek zorunda kalmışlar. Takvimler 2017 Eylülü gösteriyor bu arada. 3 aylık Schengen vizeleri var ama teknede kaldığı sürece çok da vizelere aldıran olmamış.

İşler, güçler...

Sonunda Cebelitarık Boğazı’nı geçip Atlantik Okyanusu’na çıkıyorlar, çıkıyorlar ama okyanus dalgalarını yemeğe başlayınca dümenden bir ses gelir gibi oluyor. Daha önce Alanya’da dümene bir operasyon yapılmış ama tam da içine sinmemiş Atilla Kaptan’ın.

Kanarya Adalarına kadar da 5 ile 7 gün kadar yol var. Demiş ‘’Biz direk kuzeye Kadiz’e gidelim.’’ O zamanlar belki de pek yoktu ama şu sıralar Kadiz Körfezi, küçük teknelere saldıran katil balinaları ile ünlü. 

Kadiz’de dümen kontrol ediliyor ve bir probleme rastlanmıyor. Gene havayı kollaya kollaya çiftimiz bu sefer Kanarya Adalarına doğru yola çıkıyor. Başta motorla başlayan seyir, beklenen havanın gelmesi ile yelkenle devam ediyor. Akıntı ve rüzgarın etkisi ile çok küçük yelkenle de olsa hızla yol alıp Lanzarote adasına varıyorlar. Gündüz varmak istiyorlar ama maalesef gece varıyorlar ve zar zor “el yordamı” ile marina girişini bulup bağlanıyorlar. Bu arada yolda gelirken “sorun yok” denen dümenden gene sesler gelip durmuş.

Lanzarote’de tekneyi karaya alıyorlar ve dümendeki sıkıntıyı görüyorlar. İşi marinadaki teknisyenlere vermişler fakat onlar da işi yanlış yapmış maalesef. Tabii canlar sıkılıyor gene. Atilla alıyor eline falçatayı kaya oyar gibi 3 gün boyunca yanlış yapılan yapıştırma işini oyarak geri alıyor.

Zaten adamlar da şaşırıyor nasıl yaptığına ve sonuçta dümeni toparlayıp tekrar yola koyuluyorlar ve diğer adaları da geziyorlar.

Çok fazla demir atacak yer yokmuş Kanarya Adalarında hep marinalarda kalmak icap edermiş ama gene de denizde, teknede yaşamak için o ana kadar gördükleri en elverişli yer olduğunu söylüyorlar. Hele iklimi 4 mevsim baharmış.

Oradan Gran Canaria adasına geçip iki de tayfa alıyorlar yanlarına ve iki hafta rüzgarları bekleyip 2017 Aralık ortasında Atlantik geçişine başlıyorlar...

Yazı: Fatih Şenyüz / Yelkencinin Gazetesi Muhabiri

Fotoğraflar / Kamera: Ayben Yüksel - Atilla Yüksel

Yayına Hazırlayan: Doruk Ajans / Yelkencinin Gazetesi Kuruluşudur.

DEVAM EDECEK...