Sezonun sonunda yarış sonrası yakın mekanlardan birinde buluştuk. Masa ilavesi yaptık. Yan yana. Sonra omuz omuza oturduk.
Masaya önce trofe’de biriktirdiklerimizi koyduk. Oturmadan önce kucaklaşmıştık zaten. Biriktirdiklerimizin yanına saygıyı, hayranlığı, sevgiyi de koyduk. Yorgun ama ayakta dik duran bedenlerimizi de tabii. Coşkumuzu, yılların birikimini de ortaya en güzel yere yerleştirdik. Çok ses çıktı masadan. Sonra?
Sonrası-mı var, hemen şimdi masaya daha iyisini koyduk “Ne olacak bir sonraki trofenin hali?”
Masada hala yer vardı. Birazdan onlarda yerlerini bulacaktı. Önce, şerefe demenin zamanıydı… Hemen şimdi. Şerefe o zaman.
Bir ara duraksadım. Dünya halinden, memlekete yansıyan sporun o birleştirici gücünü yok eden kararı anımsadım. Onu masaya koyamazdım. WS kuralları adeta Bodrum için-mi geçerlilik göstermişti. WS’e bağlı TP52 ve RC44 serilerinde Rus yelkenciler yarışmıyor muydu? Biz de ise 3 (üç) kulübün yarışlarında (isimleri hiç önem taşımıyor bence) da yer aldı Rus ekipler. Daha sonrasında baktı-ki baş edemeyecek birileri, attılar tramolayı topluca. İsim vermediğim nadide kulüplerimizin trofeleri, yarış haftaları, etapları bitti, kupa törenleri yapıldı, otorite tarafından tescil işlemleri kaldı geriye!... Olan; Bodrum da ki trofe de yarışan tek Rus takımına oldu.
Tüm cevapları yığdım bir klasöre, koydum masanın ayaklarının altına. Masa hala olana bitene banamısın demiyordu!
Ben 5 yıl sonra ömrümün yarısından fazlasını verdiğim yarış yelkenciliği gazeteciliğimdeki yazımı da koymuştum çoktan masaya. Hesaplaşma gününü de açık bırakmıştım masa aralığı kadar.
Haksızlıkları da koymuş muyduk masaya? Elbette diyen olabilir ama ben hatırlayamadım diyen Akdeniz oryantalizmine de katılabilir belki. Neyse! Ben en çok bu trofede iyi giden her şeyi özel bir yere koydum masa’da.
Herkesin üzüntüsü, sevinci, mutluluğu, öfkesi, inadı, kararlılığı ve direnci içinde kucak dolusu yerimiz vardı hala.
Aslında ne yalan söyleyeyim en çok da önümüzdeki trofeleri ve ara yarışları da koyduk masaya. Onlarsız olmazdı.
Masa yuvarlak mıydı yoksa köşeli miydi merak edenler olabilir. Ona da okuyucularımın hayal gücü şekil versin. Unutmadan, kadim takipçilerim hatırlar şiir sevdiğimi. Edip Cansever’den esinlendiğim yukarıdaki satırları okuyup süzünce anlamışlardır. Birden-bire anımsayamayanlar için küçük bir lezzet.
“Adam yaşama sevinci içinde / Masaya anahtarlarını koydu” anımsadınız mı (?) devam o zaman “Masa da masaymış ha / Banamısın demedi bu kadar yüke / Bir iki sallandı durdu / Adam ha babam koyuyordu” diye de gider bu şiir.
Çiçekli masaları severim. İçinden mevsimler geçen bir trofede çiçek olmaz-mı hiç. Onları geçen yazıda belirtmiştim. Koparmayı-toplamayı ihmal ettim. Yerleri orasıymış. Orada kalsınlar.
İşte hep masalar taşıdı bizi ve bizim gibileri bir yerlere.
“Trofe de Trofeymiş ha” dedirten keyifler, unutulmaz fotoğraflar ve videolar ile geride kaldı şimdi. BAYK’ın İnstagram ve Facebook sayfası ilk kez kapasite ötesi paylaşımlar yaptı. Yüzlerce görsel malzeme yayınladı. Çok taklit edildi ama iyi örnek oluşturdu.
2022 Schuco-BAYK kış trofesi Milta Marina Bodrum’un mükemmel desteğinde, önce kurallar diyen genç yarış yönetiminin başarısıyla ve bir sabır abidesi olan yeni başkan Şenkar Öztüzün başkanlığındaki kulüp yönetimi ile gerçek bir kış trofesini şahane bir ödül töreni ile taçlandırdı.
Her zaman olduğu gibi sıra bu sayıda sekiz adet fotoğraf ile anlatmaya çalışacağım yarış notlarıma geldi.
· Sezonun en kuvvetsiz rüzgarı son ayakta bütün startları heyecansız bıraktı.
· Son ayakta katılım 28 teknede kaldı. Bu; Bodrum için oldukça düşük bir sayıydı. Demek ki kürsü hesabı yapanlar gelmedi.
· Trofenin başından beri (İ) bayrağı ve 30.1 kuralı uygulandı. İlk gün startında 6 tekne OCS oldu. Durumlarını fark edemediler. Finiş hattından geçtiklerinde komitenin düdük çalmaması ile farkına vardı ekipler. Sonunda ilk gün yarışından diskalifiye olduklarını anlayacaklardı. Puanlama bir anda değişiverdi.
· İkinci gün startında Safinaz, Exit ve Jasmin Quatro göz göre göre çarpıştı. Rüzgar zayıftı. Sert havada olsa büyük hasar oluşurdu. Protestolar vhf’den verildi ama sonrası kuralına uygun olarak devam etmeyince konu kapandı.
· İlk gün yarışında tüm sınıflar aynı rotayı farklı uygulama ile koştu. Start sıralamasında 5 dakikalık uygulama parkurda ilerleyen dakikalarda filoyu toplu halde yarışmaktan alıkoymadı. Apaz ağırlıklı rotada özellikle Çelebi adası dönüşü efsaneydi. Belki de asla bir daha Bodrum yarışında bir araya gelemeyecek tekneler tarihi fotoğraf veriyordu. Bu kare objektifimden kaçmadı. Doğru yerde doğru fotoğraf çekmek kadar keyifli bir durum olamazdı benim için.
· Bodrum limanı demirleme sahası sezon başladığı için gulet doluydu. Liman trafiği de yoğundu. Yarış komitesi bu durumu çoktan dikkate alarak 6. ve 7. Ayak yarışlarını Görecek Adası açığına aldı. Bu alan nefis yarışlar parkuruydu aslında.
· Son gün startında şamandırayı avantajlı görenler arasında MadX de vardı. Ancak fena halde dışarıda kaldı ve kötü start etti. Ama trofenin başından beri çok iyi performans gösteren ekip 20 puanla 2022 de ki trofenin de sahibi oldu.
· Bu sene destek sınıfı da güzel yarışlar çıkarttı. Zeynep, Zuzu’s Angel, Blue Dreams, Zen ve son ayakta yer alan Vamoss trofenin renkleriydi.
· Yine son ayakta yarışan Perle White bundan sonraki yarışlarda olmak istediğini söylerken IRC B-1 sınıfında yarışan Jasmin Quatro, Sky Marin Aquavit ve Lone Raver’e de sıkı rakip olacaktı.
· 7.ayakta başka bir yarışın çıkartması ile başından beri yarıştığı Schuco-BAYK kış trofesi 2022 de dikkat çeken (IRC B-3) Omani Windy Yachting objektifimden kaçamadı. O fotoğrafı yayınlamayı pek ahlaki bulmadığımı belirtmek isterim.
· IRC A-1 de başlangıçta işler sert gözükse de 2.ayakta tüm cihazlarının arızalı olmasından dolayı katılamamış olan Göztepe Yelken son ayak yarışına da kayıt vermemişti. En yakın rakibi Rokoko ise 6.ayakta OCS olup yeniden start kuralını (kural 30.1) yanlış uygulayıp diskalifiye olduktan sonra son ayakta kayıt vermeyen tekneler kervanına katılanlar arasında yer aldı.
· Baby Drakula da son ayakta olsaydı 3 tane 40.7 ile yine başından beri sıkı yarışlar çıkartan 3 Bavaria 42 Match ile özel ve güzel bir ödülün sahibi olabileceklerdi.
· Son söz; bu sene ki trofe ödül törenindeki her şey gibi samimi, lezzetli, eğlenceli, unutulmazdı. Emeği geçenlere teşekkürle bitmeli güzel şeyler. Teşekkürler; Bodrum, BAYK, Komite, Milta Marina… Teşekkürler hayat.
Yazı ve fotoğraflar: @sailing.raphy
